Η ευρωπαϊκή πόλη που ήταν κάποτε η "ασχημότερη στον πλανήτη", προσπαθεί να γίνει ελκυστική στους τουρίστες

Λένε πως η δυσφήμιση, είναι η καλύτερη διαφήμιση. Και κάτι τέτοιο, θα λέγαμε πως συνέβη και με το Σαρλερουά, που αναδείχτηκε πριν χρόνια ως «η ασχημότερη πόλη στον πλανήτη». Τίτλος, που μεταξύ μας, δεν χωνεύεται εύκολα, ενώ αναρωτιέσαι τι έχει αυτή η πόλη του Βελγίου, που να θεωρείται τόσο άσχημη.

Όλα ξεκίνησαν το 2008, όταν σε δημοσκόπηση ολλανδικής εφημερίδας, το Σαρλερουά χαρακτηρίστηκε από τους συμμετέχοντες, ως η «ασχημότερη πόλη». Έκτοτε ο βαρύς αυτός χαρακτηρισμός ακολουθεί σαν σκιά την πόλη, που προσπάθησε να αποτινάξει από πάνω της τον τίτλο, τη στιγμή που ξεκίνησαν να καταφτάνουν σε αυτήν τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο για να διαπιστώσουν από κοντά τις «ασχήμιες» της. Γιατί είπαμε, η δυσφήμιση καμιά φορά είναι η καλύτερη διαφήμιση.

Γιατί, όμως, το Σαρλερουά να θεωρείται άσχημο; Η βελγική πόλη που απέχει 50 χιλιόμετρα από τις Βρυξέλλες, βρίσκεται στο κέντρο μιας τεράστιας ανθρακοφόρας λεκάνης, αποκαλούμενης Pays noir (μαύρη χώρα), ενώ υπήρξε βιομηχανικό κέντρο. Μάλιστα, μια βόλτα θα σε φέρει αντιμέτωπο με το παρελθόν της, καθώς θα βρεις μπροστά σε μια εγκαταλελειμμένη βιομηχανική ζώνη, με σκελετούς από τεράστιες εγκαταστάσεις, παραπεταμένα σίδερα και σκουριές.

Και σε αυτό, πρόσθεσε και το μουντό σκηνικό του καιρού, ειδικά αν ταξιδέψεις τον Δεκέμβριο ή Ιανουάριο που «ψάχνεις» τις μέρες με ηλιοφάνεια, που δημιουργεί ένα μελαγχολικό τοπίο. Ωστόσο, όπως αναφέραμε και παραπάνω, όλο και περισσότεροι τουρίστες επισκέπτονται το Σαρλερουά, με τους ανθρώπους της πόλης να αξιοποιούν όσο καλύτερα το παρελθόν της. Μάλιστα, εδώ είναι δημοφιλές το urban safari, όπου οι ξένοι ταξιδιώτες μέσα από ξεναγήσεις, έρχονται σε επαφή με το παρελθόν της πόλης και ανακαλύπτουν τις «ασχήμιες» της και όχι μόνο.

Γιατί, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα ανάπτυξης και αναμόρφωσης, προκειμένου να αλλάξει πρόσωπο, ενσωματώνοντας όμως στη νέα εποχή και το παρελθόν της. Για παράδειγμα, το ανθρακωρυχείο Bois du Cazier, το οποίο λειτούργησε από το 1822 έως το 1967 και το 1956 έγινε εκεί το φρικτό εργατικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή 262 ανθρώπων, σήμερα έχει κηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO. Και σε αυτό μπορείτε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για το τραγικό δυστύχημα, αλλά και να δείτε από κοντά τις εγκαταστάσεις και τα μουσεία που φιλοξενούνται στον χώρο.