Μια ζωή... ραδιόφωνο! Γράφει η Λία Λάππα

Γράφει η Λία Λάππα 

Παγκόσμια μέρα ραδιοφώνου η χθεσινή και θα ήθελα να πω δυο λόγια για αυτό το μαγικό μέσο, που έχει αποτελέσει μεγάλο μέρος της ζωής μου.

Ήταν πριν το 2000, όταν στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Κόνιτσας έκανα τα πρώτα μου βήματα επί δημαρχίας Μάκη Χατζηεφραιμίδη με πρωινή ενημερωτική εκπομπή. Η οργάνωση αλλά και η τεχνολογία εκείνης της εποχής με έκαναν να λατρέψω το τόσο άμεσο μέσο...

Αργότερα, στα Ιωάννινα, η ψυχαγωγία άρχισε μεταξύ των 20άρηδων της πόλης να αναζητείται στα ραδιόφωνα μέσω γνωστών dj που χαλούσαν μια ολόκληρη περιουσία για να πάνε στο εξωτερικό, να ακούσουν τον David Morales και ερχόμενοι στην πρωτεύουσα της Ηπείρου να μιμηθούν τα χτυπήματα της μπότας και τις εναλλαγές στα κομμάτια.. Τότε ο Top fm 97,2 ήταν ό,τι ο kiss fm για την Αθήνα, ένα hit radio που εκτόξευε τις νέες επιτυχίες και οι παραγωγοί του, έπαιζαν στα καλύτερα μαγαζιά της πόλης. Η επαφή μου με τον Θανάση Σωτηρόπουλο και η πρότερη εμπειρία μου, μου έδωσε και πάλι την Πρωινή Ζώνη. Ξένο ραδιόφωνο και Ήπειρος... Κάντε το εικόνα ή καλύτερα κάντε το άκουσμα, θα σας πω εγώ το πηλίκο, μηδέν ακροατές 8-10 το πρωί.. Να μη σας τα πολυλογώ, μέσα σε ένα χρόνο είχα και ένθετο με πελάτες που δεν ήθελαν να κάνουν τετριμμένα σποτ.

Στα χρόνια του Top fm υπήρξαν πολλές ωραίες στιγμές, όπως οι μεγάλες συσκέψεις και οι νέες ιδέες που μπόλιαζαν την αγάπη μας για ποιοτικό ραδιόφωνο αλλά με εμπορικά χαρακτηριστικά. H φωνή μου αργά αλλά σταθερά είχε γίνει αναγνωρίσιμη και θυμάμαι ότι από τότε προσπαθούσα να μιλάω άμεσα χωρίς περιστροφές... Σκεφτόμουν ότι ο κάθε ακροατής μου κάνει την τιμή να με ακούει και πρέπει να φανώ αντάξια αυτής. Για αρκετά χρόνια, το ραδιόφωνο ήταν η ζωή μου, ενώ παράλληλα έγραφα και έκανα και τηλεόραση. Μην πέσετε από τα σύννεφα αλλά στα Ιωάννινα λειτουργούν πάρα πολλά μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας και είναι πολύ ανταγωνιστικά μεταξύ τους, αν ήταν και στους μισθούς δεν θα είχα φύγει ποτέ από εκεί.

Αργότερα, ήρθε μια πρόταση από τον Αλέξη Λέφα για να αναλάβω τη διεύθυνση του metro radio και άλλαξα στέγη. Πολύ πιο ήσυχο ραδιόφωνο με σταθερούς πελάτες και χωρίς πολλά events. Οι δημοσιογράφοι πάντα κάνουν πολλά πράγματα παράλληλα. Έτσι, λοιπόν, η  ενασχόλησή μου, με την τοπική τηλεόραση με έκανε να κυνηγήσω το όνειρο της Αθήνας... Βλέπετε πήγα τις προγραμματισμένες μου διακοπές για 5 μέρες και κάτι τέτοιο ήταν ασυγχώρητο...

Αθήνα.. 2004 και Alter, τα ωράρια εξοντωτικά και δύσκολα. Έμπαινες σε ραδιόφωνο αν δεν ήσουν όνομα. Μέσα από τον όμιλο ήρθε η πρόταση για τον  John Greek, που τον διαχειριζόταν ο Ανδρέας Γιαννίκος. Μάλιστα, όταν είχα πρωτακούσει το όνομα, έλεγα: Τι όνομα είναι αυτό; Ποιος θα πάει να δουλέψει και να λέει καλημέρα είμαστε στον john greek και γιατί δεν το λένε jonhie waker να το κάνουν night radio να είναι και πρωτότυπο.

Κοντολογίς, βρέθηκα στο τιμόνι του 10-12 να λέω εγώ “καλημέρα”. Ο πρώτος χρόνος πήγε τόσο εξαιρετικά που ήθελαν να με βάλουν στην απογευματινή ζώνη για να ανεβάσουν και εκεί τα ποσοστά. Δεν ήθελα με τίποτα και σκέφτηκα να ζητήσω τα διπλά για να μην γίνει.

Τον δεύτερο χρόνο, έλεγα όπως καταλαβαίνετε «καλησπέρα». Παράλληλα, υπήρχε και το ξένο ραδιόφωνο του ομίλου, ο high Jack, και μετέπειτα captain jack, στο οποίο έκανα τις εκφωνήσεις για τους συντελεστές των τραγουδιών  λέγοντας και τους τίτλους τους στα αγγλικά. Αυτά τα δυο ραδιόφωνα είχαν ένα θετικό και ένα αρνητικό. Το θετικό ήταν ότι είχαν καλή χρηματοδότηση, το αρνητικό ήταν ότι το μεν πρώτο δεν συμπεριλάμβανε τι αρέσει στον κόσμο και προσπαθούσε να του επιβάλει τη δισκογραφία που είχε ως παραγωγή και το δεύτερο είχε πρόβλημα ταυτότητας.

Περικοπές και γκρέμισμα του Alter, έφεραν τον Κiss fm στην ζωή μου, ένα ραδιόφωνο για τους λάτρεις της house μουσικής και της pop, κάτι σαν βασιλιάς των deck. H εμπειρία μου στο Alter, με έκανε να συνδυάσω ενημέρωση και ψυχαγωγία σε ένα τετράωρο πρωινό που για one woman show πήγε αρκετά καλά. Απέναντι είχα Αρναούτογλου και Τσαουσόπουλο συν τον καινούργιο τότε real fm…

Έξι χρόνια μετά και ενώ ήμουν αρχισυντάκτρια στο mega, ένα mail για τους σπουδαστές μου, στον πρόεδρο και γνωστό γυναικολόγο Αλέξανδρο Τζεφεράκο, με κατέβασαν στον Πειραιά στο Καναλι1.

Στο Δημοτικό ραδιόφωνο, η συνεργασία με τη διοίκηση Τζεφεράκου - Σειρηνίδη έφεραν θετική ενέργεια, αποκλειστικότητες, και μια δήλωση Δρίτσα που άλλαξε κυριολεκτικά την πολιτική ατζέντα του τόπου. Βάλτε στο κάδρο την ιστορικότητα του τόπου, τον δήμαρχο Γιάννη Μώραλη στο τιμόνι, ο οποίος διαχειρίζεται μεγάλα και διαφορετικά χαρτοφυλάκια και γινόταν συνομιλητής μόνο αν έχει ειδήσεις για τον κόσμο, τον Ολυμπιακό, τον Εθνικό και μια πλειάδα υπέροχους ανθρώπους με κουλτούρα - οι περισσότεροι με καταγωγή από τη Μάνη με έκαναν να λατρέψω τον Πειραιά.  

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές μου ήταν επίσης όταν έκανα εκπομπή αφιέρωμα για τον Μίκη Θεοδωράκη με τον Δημήτρη Καπράνο. Άνθρωπος μπαξές κυριολεκτικά, δεν ήξερα ποιο από όλα τα κουτάκια του μυαλού του να ανοίξω για να μάθω και να φανταστώ τις εικόνες που περιέγραφε με χαρισματική ευφράδεια λόγου.

Τα τελευταία χρόνια θέλω να μοιράζομαι τη χαρά του ραδιόφωνου με τους σπουδαστές μου, με αποτέλεσμα να δουλεύω κυριολεκτικά μαζί τους, μεταλλάσσοντας τους σε επαγγελματίες. Τα νέα παιδιά είναι ανυπόμονα, έξυπνα και ακούν κάποιον μόνο όταν εμπνέονται από εκείνον και η κριτική τους είναι άδολη, μια κριτική που την σέβομαι πάντα.

Μπορείς να κάνεις καλό ραδιόφωνο, όταν μπορείς να ακούσεις τον εαυτό σου και αυτό δεν είναι εύκολο. Ο ακροατής γίνεται πιστός όταν ξέρει ότι θα μάθει, θα γελάσει, θα αντιληφθεί μια άλλη διάσταση ή θα ακούσει την άποψή σου στην οποία πρέπει δυο πράγματα να υπερτερούν η γνώση και η ενσυναίσθηση. 

Δυο κουβέντες ξεκίνησα να γράψω και κατέληξαν σε μια ζωή γεμάτη… ραδιόφωνο!