Νέα Δημοκρατία: Με το βλέμμα στο μέλλον - Γράφει ο Γιάννης Κουτσομύτης

Πενήντα χρόνια είναι ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ειδικά για ένα πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα. Η Νέα Δημοκρατία δημιουργήθηκε το 1974 από τα σπλάχνα της Μεταπολίτευσης και το όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή να υπάρξει ένας πολιτικός σχηματισμός στο χώρο της ριζοσπαστικής Δεξιάς που θα εκφράσει τους μεγάλους στόχους της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας.

Και σε πολύ μεγάλο βαθμό το όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή εκπληρώθηκε. Η Νέα Δημοκρατία υπήρξε το 1974 ένας βασικός πολιτικός πυλώνας για την ομαλή μετάβαση από τη δικτατορία στο πολίτευμα της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Παράλληλα η Νέα Δημοκρατία μέσα από την Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή δρομολόγησε την ένταξη της Ελλάδας ως πλήρες και ισότιμο μέλος στην Ευρώπη, όταν άλλες “προοδευτικές” δυνάμεις κατήγγειλαν την “ΕΟΚ των μονοπωλίων”.

Σαφώς και μπορεί να ασκήσει κάποιος κριτική σε πλευρές της πολιτικής των κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή, Γεωργίου Ράλλη, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά και Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι όμως αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία επιτέλεσε αυτά τα 50 χρόνια έναν πολύ σημαντικό και υπεύθυνο θεσμικό ρόλο στο πλαίσιο των δημοκρατικών θεσμών και του πολιτικού συστήματος.

Με την ολοκλήρωση αυτού του κύκλου των πέντε δεκαετιών πολιτικής δράσης, και με τη χώρα και το πολίτευμα να πατούν πλέον σε στέρεες βάσεις, είναι ευκαιρία η Νέα Δημοκρατία να σχεδιάσει και να σηματοδοτήσει τις φιλελεύθερες και κεντροδεξιές πολιτικές για τις οποίες θα αγωνιστεί στις επόμενες δεκαετίες. Και αυτές οι πολιτικές είναι λογικό και αναμενόμενο να ταυτίζονται με το εθνικό συμφέρον, την εμβάθυνση και εκσυγχρονισμό των δημοκρατικών θεσμών, την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος που υπονομεύει το μέλλον της χώρας και του έθνους, την άμβλυνση του διαγενεακού χάσματος, την ενίσχυση του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών παράλληλα με την ενίσχυση των ασθενέστερων και περισσότερο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, και βέβαια τη δημιουργία ενός υψηλού επιπέδου Εθνικού Συστήματος Υγείας βορειοευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Ένα μεγάλο και ιστορικό κεντροδεξιό κόμμα όπως είναι η Νέα Δημοκρατία οφείλει και πρέπει να ταυτίζει το παραταξιακό με το εθνικό συμφέρον. Μετά το 2019, με την διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η χώρα έχει να επιδείξει σημαντική πρόοδο σε πολλούς τομείς της δημόσιας πολιτικής. Ποιός θα φανταζόταν μετά την τραγική ταπείνωση της χώρας το 2015 ότι η Ελλάδα θα έφτανε το 2024 να δανείζεται φθηνότερα από τη Γαλλία στις διεθνείς αγορές. Ή ότι παρόλη την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων, οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μπορούν πλέον να διαθέτουν τα πλέον προηγμένα τεχνολογικά συστήματα στην Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό.

Παρόλη όμως την πρόοδο και την σαφή βελτίωση της διεθνούς θέσης της χώρας, είναι αναντίρρητο ότι η χώρα έχει ανάγκη σημαντικών παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων σε καίριους τομείς πολιτικής. Η δημόσια Παιδεία δεν βρίσκεται στο επίπεδο των προηγμένων κρατών της Δύσης, ενώ η γραφειοκρατία του δημοσίου τομέα και η δυσκίνητη και η αργόσυρτη απονομή δικαιοσύνης δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες και παραμένουν εστίες κοινωνικών αδικιών. Οι νέοι νιώθουν ότι είναι αποκλεισμένοι από την επαγγελματική ανέλιξη, ενώ το brain (re)gain δεν έχει γίνει ακόμη ρεαλιστικό.

Η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει την ευκαιρία, αλλά και το καθήκον, να προτάξει για τα επόμενα χρόνια τους μεγάλους πολιτικούς στόχους, που θα γίνουν κτήμα των πολιτών και θα αποτελέσουν την πυξίδα για την πορεία της χώρας τις επόμενες δεκαετίες.

* Γράφει ο Γιάννης Κουτσομύτης για το Ελλάδα 24