Δόμνα Μιχαηλίδου: Η μητέρα μου έλεγε για εμένα, δεν είναι ωραίο κοριτσάκι, είναι καλή μαθήτρια

Καλεσμένη στην εκπομπή «EQ» με την Έλενα Παπαβασιλείου βρέθηκε η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δόμνα Μιχαήλιδου την Τετάρτη 8/5.

Η κ. Μιχαηλίδου, μεταξύ άλλων, μίλησε για τα παιδικά της χρόνια αλλά και την πρόταση που δέχθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και αποφάσισε να επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα.

«Είμαι μοναχοπαίδι οπότε είχα πολλά από τα χαρακτηριστικά που είχαν τα μοναχοπαίδια. Πολλή ευθύνη, πολλή προσδοκία και ήμουν ένα παιδί πολύ συνεπές παιδάκι, δηλαδή ήμουν καλή στο σχολείο, στον αθλητισμό, ήμουν καλή μαθήτρια. Όλοι σου λένε ότι είσαι μοναχοπαίδι άρα έχεις τα πάντα. Ναι, αλλά έχω και όλη την προσδοκία πάνω μου! Θυμάμαι που ήμουν μικρή και πηγαίναμε σε διάφορα μέρη με τη μητέρα μου και έλεγαν “τι ωραίο κοριτσάκι”, έλεγε η μαμά μου “δεν είναι ωραίο κοριτσάκι. Είναι καλή μαθήτρια, καλή αθλήτρια και καλό παιδί” και εγώ ήθελα να κρυφτώ έτσι όπως τα έλεγε η μητέρα μου. Η μητέρα μου είναι στον αντίποδα, η μεγάλη από τις τρεις αδελφές οπότε είχε την ευθύνη της μεγάλης άρα ήξερε τι θα σε πάει μπροστά, τι είναι η ευθύνη», είπε αρχικά η Δόμνα Μιχαηλίδου.

Δόμνα Μιχαηλίδου: Η ακαδημαϊκή καριέρα μου, μου έχει αφήσει την ανάγκη επαφής με τα παιδιά

Όσον αφορά στην ενασχόλησή της με την πολιτική, η Δόμνα Μιχαηλίδου ανέφερε δεν έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο. «Αυτό που έχω με έχει βοηθήσει να κρατήσει το μυαλό μου σε τάξη είναι ότι δεν μιλάω πολύ στο τηλέφωνο, τα κάνω όλα από μηνύματα. Αν μιλούσα και στο τηλέφωνο θα είχα χάσει τελείως ο μυαλό μου. Η πολιτική είναι μία δύσκολη διαδικασία και για τις γυναίκες είναι ακόμα δυσκολότερη. [...] Ο κόσμος θέλει ανθρώπους που εργάζονται».

Για το πώς αντιμετωπίζουν την πολιτική οι νεαρές ηλικίες, η Δόμνα Μιχαηλίδου εξήγησε: «Η ακαδημαϊκή καριέρα μου, μου έχει αφήσει την ανάγκη επαφής με τα παιδιά. Εγώ πήγαινα και στην Αγγλία και εδώ και δίδασκα στο σχολείο εθελοντικά, από οικονομικά μέχρι επαγγελματικό προσανατολισμό. Μου λείπει πολύ η επαφή με το παιδί και με τον μαθητή. Στην δική μου τη γενιά, τα παιδιά δεν εκτιμούσαν τόσο τους πολιτικούς, γιατί εμείς τελειώσαμε το σχολείο λίγο πριν την κατρακύλα. Από εκεί που δεν τολμούσαν να κάνω την ερώτηση αν κάποιος σκέφτεται την πολιτική, βλέπω ότι αρκετά παιδιά ενδιαφέρονται για την πολιτική, μέσα σε αυτά πρέπει να βρούμε ακόμα περισσότερες κοπέλες».