Αφιέρωμα: Το αγωνιστικό αυτοκίνητο Mercedes-Benz W 25 Avus

Το αγωνιστικό αυτοκίνητο της Mercedes-Benz, το W 25 Avus, κατασκευασμένο το 1937, πλέον στεγάζεται στο μουσείο της Mercedes ως ένα μοναδικό έκθεμα για την ιστορία και τη μοναδικότητα που διαθέτει.

Το σχήμα του W 25 Avus χαρακτηρίζεται από πολλές γωνίες με ένα μακρύ αμάξωμα, χαρακτηριστικά που συμβάλλουν στην αεροδυναμική του. Οι καμπύλες κατά μήκος του αμαξώματος είναι πλέον φινιρισμένες σε ασημί χρώμα.  Οι μπροστινοί και πίσω θόλοι των τροχών καμπυλώνονται προς τα πάνω από το αεροδυναμικά βελτιστοποιημένο αμάξωμα του οχήματος. Στα πλάγια, οι τροχοί είναι επενδεδυμένοι μέχρι κάτω από τις πλήμνες με έξυπνα καλύμματα που μπορούν να αναδιπλωθούν για εργασίες συντήρησης. Για αυτό το μοναδικό όχημα, οι μηχανικοί της Mercedes-Benz διερεύνησαν με συνέπεια τις δυνατότητες αεροδυναμικής και τεχνολογίας κίνησης που ήταν διαθέσιμη εκείνη την εποχή.

Η Mercedes-Benz συμμετείχε με όχι από λιγότερα τρία αγωνιστικά αυτοκίνητα στο International Avus Race στο Βερολίνο στις 30 Μαΐου 1937. Έμοιαζαν παρόμοια τα τρία αυτά αυτοκίνητα, αλλά είχαν τεχνικές διαφορές. Εκτός από το βελτιωμένο αγωνιστικό αυτοκίνητο W 25 με δωδεκακύλινδρο κινητήρα 5,6 λίτρων MD 25 DAB που εκτίθεται στο Μουσείο Mercedes-Benz, δύο αγωνιστικά αυτοκίνητα με τον οκτακύλινδρο κινητήρα 5,7 λίτρων M 125 F από την τότε τρέχουσα φόρμουλα W 125 αναπτύχθηκαν επίσης για τον συγκεκριμένο αγώνα.

Τα καινοτόμα αυτά οχήματα σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Ο Rudolf Caracciola νίκησε τον προκριματικό αγώνα. Ο Manfred von Brauchitsch νίκησε επίσης τον δεύτερο προκριματικό αγώνα. Και ο τελικός νικητής του κύριου αγώνα ήταν ο Hermann Lang. O Richard Seaman δεν είχα καμία ευκαιρία απέναντι σε αυτούς τους τρεις οδηγούς, οι οποίοι συμμετείχαν με το κλασικό Mercedes-Benz 125.

Η τεχνολογία του W 25 Avus ήταν μια νίκη για την αεροδυναμική εξαιτίας του γεγονότος πως στις ευθείες έπιανε τα 380 Km/h. Ακόμη και στη νεόδμητη, ακόμη πιο απότομη μπροστινή καμπύλη του Avus, η ταχύτητα ήταν ακόμα λίγο κάτω από τα 370 km/h. Συγκριτικά, το τελευταίο στάδιο ανάπτυξης του αγωνιστικού αυτοκινήτου φόρμουλας W 25 με ελεύθερους τροχούς και οκτακύλινδρο κινητήρα 4,7 λίτρων από το 1936 έφτασε τα 300 km/h περίπου.

Ακόμη και τα συμβατικά αγωνιστικά αυτοκίνητα κατασκευάζονταν στο χέρι και σε πολύ μικρές σειρές. Τα βελτιωμένα αγωνιστικά αυτοκίνητα ήταν ακόμη πιο αποκλειστικά. Το όχημα του Von Brauchitsch βασίστηκε σε ένα αυτοκίνητο ρεκόρ, το W 25 με δωδεκακύλινδρο κινητήρα που η γερμανική μάρκα χρησιμοποίησε με επιτυχία το 1936. Το αμάξωμα του αυτοκινήτου που έσπασε ρεκόρ είχε τροποποιηθεί σημαντικά για τον αγώνα Avus.

Μόνο τα κεφάλια των οδηγών ήταν ορατά από το αεροδυναμικό αγωνιστικό αυτοκίνητο της Mercedes-Benz κατά τη διάρκεια του International Avus Race το 1937. Αυτό συνέβαινε επειδή, όταν οι οδηγοί των αγώνων πήραν θέση μέσα στο όχημα, ένα βελτιωμένο μεταλλικό κάλυμμα με μεντεσέ στο μπροστινό μέρος διπλώθηκε πάνω από το πιλοτήριο – οι ώμοι και τα χέρια εξαφανίστηκαν.

Ο εκτροπέας ανέμου επέτρεπε επίσης την ορατότητα της πίστας κατά τη διάρκεια της γρήγορης διαδρομής. Αυτή ήταν μια εντυπωσιακή εμπειρία, ειδικά στις εξαιρετικά απότομες καμπύλες. Ο Hermann Lang δήλωσε σχετικά αργότερα: «Η οδήγηση μέσα από αυτό το Avus-Nordschleife –μια μοναδική καμπύλη– ήταν ένα πρόβλημα και απαιτούσε πολλή εκπαίδευση. Στην αρχή, απλά δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τη γραμμή που δείχνει την κεντρική γραμμή αυτής της πίστας. Αργότερα, έριχνα μια ματιά στο πλάι πού και πού. Αν κοίταζα προς τα δεξιά, είχα την περίεργη εντύπωση ότι ανέβαινα έναν κατακόρυφο τοίχο. Αν κοίταζα προς τα αριστερά, φαινόταν να βλέπω, βαθιά από κάτω μου, μια θάλασσα από πρόσωπα να γεμίζουν το εσωτερικό της καμπύλης».

Η βελτιστοποιημένη αεροδυναμική του βελτιωμένου αμαξώματος αντιπροσώπευε σημαντικό μέρος της ταχύτητας των βελτιστοποιημένων αγωνιστικών αυτοκινήτων της Mercedes-Benz. Οι μηχανικοί μπόρεσαν επίσης να αντλήσουν ευρήματα από τις διαδρομές που έσπασαν το ρεκόρ του 1936, για τις οποίες εξέτασαν το όχημα στην αεροδυναμική σήραγγα στο Friedrichshafen, μεταξύ άλλων. Το 1936, η «Allgemeine Automobil-Zeitung» (εφημερίδα για την αυτοκινητοβιομηχανία) έγραψε για τη σημαντική επίδραση των υποτιθέμενων ασήμαντων λεπτομερειών όπως οι ντυμένοι τροχοί: «Ήταν χαμένη προσπάθεια, επειδή η αντίσταση των ακάλυπτων τροχών μείωσε τα τρία τέταρτα της συνολικής ισχύος».

Ωστόσο, η αεροδυναμική καινοτομία είχε μια συγκεκριμένη παράδοση στον αγώνα του 1937 – ειδικά για τον Manfred von Brauchitsch. Σε αυτήν την πίστα, ο οδηγός αγώνων είχε κερδίσει τον αγώνα Avus πέντε χρόνια νωρίτερα, στις 22 Μαΐου 1932, με μια ιδιωτική Mercedes-Benz SSKL, το οποίο διέθετε ένα καινοτόμο βελτιωμένο αμάξωμα σχεδιασμένο από τον πρωτοπόρο στην αεροδυναμική, Reinhard von Koenig-Fachsenfeld. Αυτή η επιτυχία τελικά έθεσε τη σημασία ενός αεροδυναμικά σχεδιασμένου αμαξώματος στην ατζέντα των μηχανικών – πρώτα για αγωνιστικά αυτοκίνητα και αργότερα για οχήματα παραγωγής.