Εκατό χρόνια από την κυκλοφορία του Bugatti Type 30

Το 1922 ήταν η χρονιά κυκλοφορίας του Bugatti Type 30 και έχουν περάσει εκατό χρόνια από το εμβληματικό αυτό αυτοκίνητο παραγωγής.

Ο οκτακύλινδρος κινητήρας αποτελούταν από δύο τετρακύλινδρα μπλοκ, ένα περίβλημα για τον άνω εκκεντροφόρο άξονα και ένα μονομπλόκ στροφαλοθάλαμο που είναι σταθερά στερεωμένο στο πλαίσιο. Ένα χρόνο πριν, ο Ettore Bugatti σχεδίαζε έναν τρίλιτρο, οκτακύλινδρο κινητήρα, ενσωματώνοντάς τον στο πρωτότυπο Type 28 του 1921. Αλλά ο Ettore επανασχεδίασε τον κινητήρα μετά από μια αλλαγή στους κανονισμούς Grand Prix που περιόριζε τον κυβισμό στα δύο λίτρα. Ο δίλιτρος κινητήρας που διέθετε το Bugatti Type 30 απέδιδε 100 άλογα και η τελική του ταχύτητα έφτανε τα 145 Km/h. Μάλιστα, ήταν ένα από τα λίγα αυτοκίνητα παραγωγής εκείνης της εποχής που μπορούσε να πιάσει τα 120-145 Km/h.

Ο κατακόρυφος άξονας βρίσκεται στην μπροστινή πλευρά του κινητήρα και μεταφέρει τις στροφές του στροφαλοφόρου στον εκκεντροφόρο. Αυτός συντονίζει δύο βαλβίδες εισαγωγής και μία μεγαλύτερη βαλβίδα εξόδου για γρήγορη ανταλλαγή αερίων. Τα μπουζί πυροδοτούνται αρχικά με μαγνητική διπλή ανάφλεξη και στη συνέχεια με ανάφλεξη μπαταρίας. Δύο καρμπυρατέρ Zenith τροφοδοτούν τον οκτακύλινδρο κινητήρα με αρκετό μείγμα αέρα-καυσίμου και υπάρχουν δύο σετ τεσσάρων πολλαπλών εξάτμισης καυσαερίων στα αριστερά. Ο οδηγός ενεργοποίησε τις τέσσερις ταχύτητες εμπρός και μία όπισθεν με το δεξί του χέρι.

Με τον σφυρηλατημένο μπροστινό άξονα από το Type 22, το Type 30 ήταν το πρώτο όχημα παραγωγής της Bugatti που διέθετε μπροστινά φρένα. Πριν από 100 χρόνια, άλλα αυτοκίνητα φρέναραν μόνο χρησιμοποιώντας τον πίσω άξονα. Με την Bugatti, τα χυτά φρένα με ελικοειδείς εγκοπές που αλληλεπιδρούν άμεσα με τα πίσω χαλύβδινα ταμπούρα επέτρεψαν την ασφαλή επιβράδυνση. Ένα υδραυλικό σύστημα εμφανίστηκε στον μπροστινό άξονα για πρώτη φορά, αλλά αντικαταστάθηκε από ένα σύστημα καλωδίων το 1924 λόγω υλικών προβλημάτων.

Ο Ettore Bugatti αύξησε περαιτέρω τα επίπεδα άνεσης με το Type 30. Ένα πολυεπίπεδο δερμάτινο πακέτο απορρόφησε τους κραδασμούς που προκαλούνταν από τις γενικά κακές συνθήκες του δρόμου. Ο Ettore καινοτόμησε με το Type 30 όσον αφορά την αξιοπιστία, επίσης, χρησιμοποιώντας έναν νέο τύπο κλειδαριάς με βίδες για πρώτη φορά – τον οποίο κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Οι βίδες με ενσωματωμένη ροδέλα και νέο βήμα σπειρώματος δεν λύνονταν πλέον παρά τους κραδασμούς και ήταν πιο σφιχτές από άλλες βιδωτές συνδέσεις.

Παραλλαγές στο αμάξωμα του Type 30 έγιναν μεταξύ 1922 και 1926, συμπεριλαμβανομένων σπορ τετραθέσιων tourers καθώς και διθέσιων κουπέ και κάμπριο. Η Bugatti πούλησε περίπου 600 μονάδες του Type 30 μέχρι το 1926, όταν αντικαταστάθηκε από το Type 38.